Wpływ pasji i zainteresowań na osoby ze spektrum autyzmu

Zapewne Twoje dziecko ze spektrum autyzmu nie różni się niczym od “innych” dzieci poszukujących nowych świeżych doznań, odkryć, wrażeń. Jest to zdrowe i bardzo ważne dla rozwoju każdego młodego człowieka. Warto pochylić się nad tym tematem i zastanowić się jak ogromną moc terapeutyczną i potencjał ma rozwój pasji i zainteresowań naszego dziecka.

Czas wolny wszystkich dzieci należy kształtować tak, by był dla nich czasem dobrej zabawy, odpoczynkiem lub czymkolwiek innym czego w danym momencie potrzebują.

Należy wziąć pod uwagę fakt, że czas wolny pełni głównie funkcję:

  • wypoczynkową,
  • rozrywkową,
  • adaptacyjną,
  • kreacyjną.

Zajęcia realizowane w czasie wolnym muszą być wystarczająco urozmaicone i ciekawe. Zajęcia i ich przebieg są uzależnione od atmosfery zajęć. My, jako osoby prowadzące zajęcia, dbamy o urozmaicenie i wzbogacanie ich.  Przygotowując program zajęć, bierzemy pod uwagę zainteresowania, potrzeby oraz indywidualne możliwości uczestników. Zachęcamy i mobilizujemy rodziców do współpracy w organizacji czasu wolnego, do pracy z dziećmi w celu wspólnego usuwania przeszkód utrudniających im rozwój. Proponujemy cotygodniowe grupy wsparcia dla rodziców.

W ramach rozwoju zainteresowań prowadzimy kreatywną działalność ukierunkowaną na wyposażenie wychowanka w konkretne umiejętności i kompetencje. Staramy się, by zajęcia miały postać doświadczeń kulinarnych, sportowych, plastycznych. Stawiamy na rozwój, odkrywanie potencjałów uczestników i ich talentów. Każde zadanie, przed którym staje wychowanek jest na początku niezbyt skomplikowane i gwarantuje sukces. W miarę upływu czasu dziecko poznaje samego siebie, ukierunkowuje swoje zainteresowania, które z czasem może stać się pasją i źródłem satysfakcji.

Zastanówmy się na tym jakie plusy  może mieć rozwój  pasji przez nasze dziecko. Proponuję wypisać w tabelce plusy skupiania się w psychoedukacji na mocnym rozwijaniu zainteresowań naszego dziecka.

Plusy rozwijania pasji dziecka w spektrum autyzmu:

  • wzbogacanie osobowości dziecka
  • wypracowanie w grupie takich cech, jak: uprzejmość, opiekuńczość, koleżeńskość, wrażliwość, odpowiedzialność
  • wzbudzanie chęci i zdolności do samodzielnego organizowania zajęć
  • satysfakcja i przyjemność
  • podniesienie poczucia własnej wartości
  • nabywanie konkretnych umiejętności i kompetencji
  • odkrywanie talentów
  • podłoże do pracy nad rozwiązywaniem trudności w nawiązywaniu prawidłowych relacji interpersonalnych,
  • obniżanie napięć emocjonalnych,
  • pobudzaniu wyobraźni i kreatywności oraz poszukiwania nowych rozwiązań
  • wyposażenie dzieci i młodzieży w cechy, które później będą decydować o ich wartości, m.in. na rynku pracy,
  • inicjowanie postaw i przekonań dotyczących sensu życia, optymizm życiowy
  • twórcze zaangażowanie – rozwijanie praktyczne umiejętności w różnych dziedzinach życia.

Tekst autorski: Aleksandra Kotala

pedagog specjalny, nauczycielka języka polskiego, która w swoich metodach bazuje na bez przemocowej edukacji, osoba pełna zrozumienia i wsparcia dla specyfiki spektrum autyzmu